حضرت آیت الله حاج شیخ هادی باریک بین در سال ۱۳۰۹ شمسی در یک خانواده مذهبی، متدین و اصیل قزوینی به دنیا آمد. پدر بزرگوار ایشان تجارتخانه ای در سرای رضوی داشت که به جهت تعهد و تدین و اعتبارش در بین مردم قزوین و مراجعین مناطق و نواحی نزدیک به آن از رونق خوبی بر خوردار بود. حضرت آیت الله سامت (ره) از علماء و مجتهدین طراز اول قزوین می فرمودند: «مشوق و حامی اصلی بنده برای عزیمت به نجف اشرف جهت کسب علوم حوزوی پدر آقای باریک بین بود زیرا والدین بنده تمکن مالی نداشتند. در نجف هم گاهگاهی مبالغی برای بنده می فرستادند.»در سال ۱۳۱۵ به مدرسه دیانت وارد شد و دوره‌ی ابتدایی را در این مدرسه به پایان رسانید. در آن زمان که در مدارس دولتی برنامه ای برای آموزش قرآن و مسائل دینی وجود نداشت، بلکه برنامه و همت عالی دولت حذف این امور از مدارس بود خانواده های مذهبی رغبتی برای تحصیل فرزندانشان در این محیط های آموزشی نداشتند لذا برخی از علماء و متدینین شهر از جمله پدر ایشان در صدد تاسیس مدرسه ای به نام دیانت بر آمدند که علاوه بر دروس آموزشی معمول در مدارس دولتی به آموزشهای دینی و قرآن نیز بپردازد. به جهت علاقه به تحصیل علوم دینی در سال ۱۳۲۱ به مدرسه علمیه مولاوردیخانی وارد شد و دروس مقـدمـاتی را از محضـر حضـرات آیـات سید جلیل زرآبادی، محمود شریعت مهدوی، سید احمد صفائی، میرزا رحیم سامت و حاج شیخ احمد تألهّی رضوان الله علیهم آموخته و هم چنین بخشی از دروس سطح حوزوی را از محضر حضرات آیات شیخ یحیی مفیدی و علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی کسب فیض نمود. آیت الله باریک بین در سال ۱۳۲۸ جهت ادامه تحصیلات عالیه به حوزه مقدسه قم و در سال ۱۳۳۳ به حوزه نجف اشرف مهاجرت و در این دو حوزه از محضر عالمانی ربانی چون حضرات آیات شهید مطهری، صالحی نجف آبادی، نوری همـدانی، مشکینی، سلطانی، منتظری، میرزا باقر زنجانی و حضرت امام خمینی اعلی الله مقـامه الشـریف اسـتفاده‌های شـایانی نمود. در طول اقامت در قم ایشان به محضر آیت الله العظمی بروجردی این عالم جلیل القدر شرفیاب شده و مدت 2 سال از درس خارج اصولشان بهره مند می شوند ولی عمده درسهای خارج فقه و اصول را نزد امام خمینی (ره) تلمذ می کنند. در سال ۱۳۴۳ بعد از تبعید حضرت امام خمینی(ره)، به قزوین مراجعت و به تدریس و تبلیغ مشغول می ‌شوند. معظم له در طول اقامت در قزوین تا پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی یکی از چهره‌های شاخص در مبارزه با رژیم شاهنشاهی و حمایت از مجدِّد قرن حضرت امام خمینی(ره) بوده است. ایشان در سال های مذکور از پایگاه مسجد شیخ الاسلام ضمن ادامه مبارزات و جذب جوانان به نهضت اسلامی (تا پیروزی انقلاب) به بازسازی مدارس علمیه شیخ الاسلام، صالحیه و سردارین به همراهی آیت الله شالی همت می گمارد و با احیاء این مدارس دینی به تربیت و تعلیم طلاب فاضل و برجسته‌ای اقدام می ‌نماید که هر کدام از آنها در جمهوری اسلامی منشاء برکات فراوانی بوده و هستند. دو سال بعد از اقامت و فعالیت معظم له در قزوین، حضرت امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۵ در تبعیدگاه نجف اجازه کتبی در امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه به نام مشارالیه صادر و توسط یکی از دوستان ایشان به قزوین ارسال می شود. در سال ۱۳۴۹ بعد از فوت حضرت آیت الله حکیم، شاگردان حضرت امام خمینی(ره) تلاش مضاعفی را در ارجاع مردم به امام و تقلید از معظم له شروع می ‌کنند که بسیار موثر بوده و نقش آیت الله باریک بین در قزوین ممتاز است. در سال های 13۵۶ و13۵۷ که انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) فراگیر می شود، نقش هیئت علمیه و روحانیت قزوین که ترکیبی از علما و بزرگان با سابقه و مردمی شهر مثل حضرات آیات: شهیدی، سامت، شریعت مهدوی، مظفری، موسوی شالی، ابوترابی، زرآبادی و سایر اعاظم قزوین (رحمت الله علیهم) به خصوص حضرت آیت الله باریک بین شاخص و برجسته است به گونه‌ای که ساواک ناچار به تبعید ایشان به سردشت کردستان برای مدت ۱۸ ماه می ‌شود. در تبعید نیز در کنار مبارزان نستوهی همچون مرحوم آیت الله ربانی شیرازی قرار گرفته و با توجه به اخبار و اطلاعاتی که از اوضاع کشور و روند مبارزات بدست می آمد با همکاری ایشان اقدام به صدور اطلاعیه می‌کردند.خوشبختانه معظم له بعد از حدود ۶ ماه تحمل تبعید و دوری از مردم، با استقبال همشهریان، به وطن خود قزوین باز می ‌گردد و در شهری که تحت حکومت نظامی بود به مبارزات خود و راهبری مردم در ادامه مبارزه تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه می ‌دهد. آیت الله باریک بین در مورخه 1358/12/5در انتخابات خبرگان قانون اساسی به نمایندگی مردم زنجان و قزوین انتخاب و به همراه خبرگان قانون اساسی را تدوین می ‌نمایند. در تاریخ 1360/8/4 و بعد از فاجعه ۷ تیر و شهادت سید و سالار شهیدان انقلاب حضرت آیت الله بهشتی و ۷۲ تن از یارانش، به عنوان امین و معتمد امام به سمت امام جمعه قزوین منصوب گردیدند. آیت الله باریک بین در انتخابات خبرگان رهبری در 1361/19/9 به نمایندگی از مردم زنجان و قزوین انتخاب و در خبرگان دوم سال 1369 و خبرگان چهارم در سال 1385 نیز از سوی مردم قدرشناس قزوین انتخاب می ‌شوند. نقش آیت الله باریک بین در دوران ۸ ساله دفاع مقدس فراموش ناشدنی است. ایشان بلافاصله بعد از شروع جنگ از طریق سنگر نماز جمعه جوانان را برای عزیمت به جبهه بسیج می کردند و خود نیز پیوسته از رزمندگان در جبهه‌ها بازدید و به آنها روحیه می ‌دادند. ایشان دو فرزند ذکور خود را نیز به جبهه فرستاده و مرتضی (فرزند ارشد) را در سال 13۶۱ در عملیات بزرگ فتح المبین به عنوان شهـیدی از روحـانیت سرافـراز تقـدیم خدا و امـام شهـیدان کـرد. یکی از اقدامات سـیاسی و اجتماعی مهـم آیت الله باریک بین که از دیر باز به دنبال تحقق آنان بودند استان شدن قزوین بود که بحمدلله با همت والای ایشان و همراهی مردم شریف و مسئولین محترم قزوین این آرزوی قدیمی و چهل ساله مردم این خطه با مصوبه تاریخی مجلس شورای اسلامی قزوین در تاریخ 1376/4/3 به عنوان استان مستقل برآورده شد که به خواست خدای متعال این اقدام از باقیات الصالحات باشد. خـدمات حضرت آیت الله باریک بین در عرصه های اجتماعی، فرهنگی وسیاسی بسیار است (شرح آن در بخشهای آتی این گزارش می آید) که البته این خدمات فرهنگی و دینی بعد از انقلاب اسلامی مدیون عنایات ویژه حضرت امام خمینی (ره) در آن عصر و حمایتهای مقام معظم رهبری در حال حاضر می باشد.